Barbara Frankiewicz to niezależna twórczyni z Krakowa, która spełnia się żyjąc ze swojej twórczości.

Paradoksalnie w malowaniu obrazów celem nadrzędnym nie jest stworzenie dzieła. Najważniejszy jest tajemniczy i duchowy proces twórczy, przez który przechodzi artysta. Ten proces jest zapisywany, utrwalany w postaci dzieła, a to, co jest dla Basi największą radością w tworzeniu obrazów abstrakcyjnych, to kiedy odbiorca złapie jej pierwotną intencję, która stoi za danym obrazem. Czyli kiedy zupełnie obca osoba rozumie przekaz, który artystka chciała zawrzeć w danym obrazie, który z pozoru nie przedstawia konkretnych form, jest abstrakcją. Takie porozumienie z artystą mogą osiągnąć jedynie osoby, które rozumieją, że w abstrakcji nie szuka się konkretnych form, ponieważ sztuka jest do podziwiania i do odbierania.

Dlatego Basia uważa, że każda prawdziwa twórczość wychodzi poza materię. Dzięki temu odczytaniu idei stojącej za dziełem przez odbiorcę powstaje niewypowiedziane porozumienie pomiędzy nim a twórcą. Jest to pewien rodzaj porozumienia duchowego. Radość bycia twórcą polega więc na tworzeniu rzeczy wyższych niż materia.

Zanim ktoś kupi obraz, Basia poleca, aby chwilę z nim “pomieszkać” i zaobserwować, czy wpisuje się w energię danego mieszkania, jak światło idzie po obrazie, czy rezonuje z odbiorcą, dlatego że to nie sam obraz zabiera się ze sobą do domu, ale całą jego energię, która z niego emanuje.

Posłuchaj wywiadu i poznaj piękną i nieprzypadkową historię poznania się Basi i Soni 🙂